czarno-białe życie

     zapiszę tutaj pewną historię może jednym wydać się nudna innym znana a jeszcze innym smutna. Opowieść będzie prawdziwa szczera płynąca z mojego serca i własnych doświadczenie. W moim życiu nie ma zbyt wiele kolorów jest albo czarny, albo biały jednak po namyśle przeważa czarny. Chciałabym się tutaj podzielić własnymi myślami, odczuciami. Rozpocznę od napisania kilku słów o sobie o tym kim jestem, co tu robię zachowam jednak anonimowość ze względów osobistych.

 Mam 21 lat mieszkam za granicą z rodzicami po mimo mojego młodego wieku wiem wiele o życiu doznałam wiele bólu i przykrości teraz czekam na poznanie życia z tej drugiej dobrej strony. Jestem marzycielką, często błądzę z głową w chmurach, bądź też myślę o niebieskich migdałach. Życie postrzegam jako grę taką teatralną każdy ma jakąś swoją rolę do wypełnienia, wszyscy mamy coś do przekazania innemu człowiekowi, mamy jakieś przeznaczenie i pewnego dnia zejdziemy z tej sceny pozostawiając po sobie tylko wspomnienia. Nie jestem specjalnie uduchowiona jestem katoliczką, ale często wątpię w istnienie Boga i życia po za ziemskiego. Mam skłonności do filozofowania, wiele razy zastanawiam się nad sensem życia, nad sensem mojego bytu zadając przy tym nie wyobrażalną ilość pytań niestety prawie nigdy nie uzyskuję na nie odpowiedzi. Nie jestem wstanie powiedzieć jak często będę tu zaglądać. Zależnie od tego jak często będę miała coś do przekazania, do opowiedzenia.
W tym momencie więcej Wam nic nie napiszę. Poznacie mnie bardziej czytając tego bloga.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie.