Ucieczka

 Ucieczka

Wybiegam... uciekam...

dokąd??

nie wiem...

przed siebie biegnę...

po co??

by przestać....

by... przestać istnieć...

Biegnąc nie znikniesz....

Ale ucieknę.

od czego??

Od Niej od Niego... 

wiesz, że to nic nie da

Mylisz się to, mi pomoże
w czym??

W zapomnieniu....

o czym??

O tym....

o tym, że dla Nich nikim jestem...      

Po godzinnym spacerze w deszczu  zrozumiała, że tu szczęścia nie ma i nie będzie. Nie wie gdzie jest Jej miejsce na Ziemi... nie wie czy w ogóle odnajdzie gdzieś swój kąt, w którym będzie szczęśliwa i będzie on tylko dla niej. Tak bardzo samotna jest, a mimo wszystko chcę bardziej samotna być... to chore... jak można chcieć w samotności żyć?? Tak bardzo chciałaby zniknąć chodź na chwilę przestać istnieć, albo żeby to świat się zatrzymał i żeby te dni tak szybko jej nie uciekały...

Dzisiejszej nocy po raz kolejny odsłoni firankę spojrzy przez okno na niebo nie dostrzeże w nim ani jednej gwiazdy... tylko chmury nic po za tym...  tak jak to niebo szare zachmurzone, takie całe życie Jej jest.... co poradzić może? dobrze wie, że tutaj nic zależne od niej nie jest... a ona sama nie wiele może... 

Jutro wyjdzie na ulicę... pójdzie na spacer co zobaczy?? pełno nie znajomych twarzy biegnących gdzieś nie wiadomo po co... nie dostrzeże w nich nic... nie będzie na to czasu... później usiądzie się samotnie na ławce... będzie patrzeć w okna swojego domu i myśleć jak bardzo chciałaby tam dziś nie wracać...

 

siedząc na tej ławce nie dostrzega piękna, które ją otacza, 
a raczej brutalność tego świata....

dziękuję wszystkim za komentarze pod poprzednią notką.